wycena gorlice Ważne info - Uprawnienia rzeczoznawcy majątkowego
uprawniony i zobowiązany do prowadzenia działalności zawodowej na podstawie przepisów prawa i standardów zawodowych.
ma prawo do określenia wartości nieruchomości, a także maszyn i urządzeń trwale związanych z nieruchomością, a w szczególności:
dotyczy to wszystkich rodzajów nieruchomości i ich części składowych, bez względu na rodzaj, położenie i przeznaczenie, a także bez względu na podmiot własności.
Oprócz wyceny nieruchomości stanowiących przedmiot prawa własności albo prawa użytkowania wieczystego, rzeczoznawca ma prawo do określania innych praw do nieruchomości, w tym ograniczonych praw rzeczowych i praw zobowiązaniowych.
Rzeczoznawca majątkowy określa wartość szkód lub nakładów dotyczących nieruchomości, a także ich części składowych.
Wycena nieruchomości sporządzana jest w formie operatu szacunkowego ? forma pisemna.
W wyniku wyceny nieruchomości rzeczoznawca określa:
Wartość rynkową nieruchomości,
Wartość odtworzeniowa nieruchomości,
Propozycję bankowo-hipoteczną wartości nieruchomości,
Wartość katastralną nieruchomości.
W wyniku wyceny określeniu może podlegać także:
Wartość dla indywidualnych potrzeb inwestora,
Koszt odtworzenia obiektów budowlanych.
Koszt odtworzenia drzewostanów leśnych lub zadrzewień, plantacji kultur wieloletnich, a także zasiewów i upraw.
Wybór właściwego podejścia, oraz metody i techniki wyceny z uwzględnieniem zasad wynikających z ustawy o gospodarce nieruchomościami należy wyłącznie do rzeczoznawcy majątkowego, chyba że wynika on wyraźnie z przepisów prawa. Rzeczoznawca majątkowy może żądać od właściwych organów i sądów udostępnienia mu danych jakie zostały wymienione w ustawie o gospodarce nieruchomościami, niezbędnych do prawidłowego wykonania jego zawodu. Rzeczoznawca ma prawo do sporządzania wpisów i wyrysów z danych i dokumentów, a także poświadczania tych dokumentów dla potrzeb wyceny.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Rzeczoznawca_maj%C4%85tkowy
Co to jest wspólnota mieszkaniowa?
Wspólnota mieszkaniowa (WM) ? ogół właścicieli, których lokale wchodzą w skład określonej nieruchomości (zwykle jednego budynku wraz z otaczającym terenem)1.
Pojęcie wspólnoty mieszkaniowej wprowadziła ustawa o własności lokali z 24 czerwca 1994, która weszła w życie 1 stycznia 19952. Przepisy ustawy stanowią uszczegółowienie przepisów o współwłasności, które zawarte są w art. 195-221 Kodeksu cywilnego. Na początku lat 90. XX w. wraz z rozwojem przedsiębiorstw deweloperskich oraz prywatyzacji lokali należących m.in. do gmin i przedsiębiorstw państwowych wzrastała liczba budynków należących do wielu właścicieli (czasami kilkudziesięciu), a w konsekwencji wyzwań związanych z zarządzaniem tego typu nieruchomościami. Dlatego też niezbędne stało się wprowadzenie nowych uregulowań prawnych.
Wspólnota mieszkaniowa powstaje z mocy prawa z chwilą wyodrębnienia pierwszego lokalu. Powstają wówczas jakby dwie nieruchomości (posiadające odrębne księgi wieczyste): lokalowa i budynkowa. Z prawa własności nieruchomości lokalowej wynika prawo współwłasności nieruchomości budynkowej3.
Ustawa o własności lokali wprowadza szereg pojęć i procedur, których zrozumienie jest niezbędne dla prawidłowego korzystania z członkostwa we wspólnocie mieszkaniowej m.in. przy podejmowaniu uchwał i uczestnictwie w zarządzaniu nieruchomością wspólną.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Wsp%C3%B3lnota_mieszkaniowa
Definicja nieruchomości lokalowej
Nieruchomość lokalowa (lokal wyodrębniony) ? nieruchomość, która została wyodrębniona z nieruchomości macierzystej (gruntowej lub budynkowej), w celu ustanowienia odrębnej własności lokalu.
Możliwość wydzielenia nieruchomości lokalowej konstytuuje kodeks cywilny w art. 46 § 1 kc, który mówi, iż nieruchomością może być także m. in. część budynku, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowi odrębny od gruntu przedmiot własności. W tym przypadku takimi przepisami szczególnymi jest ustawa o własności lokali. W art. 2 ust. 1 uwl ustawodawca zdecydował, że odrębną nieruchomością lokalową może być tylko samodzielny lokal mieszkalny lub lokal o innym przeznaczeniu. Oznacza to, iż lokal musi spełniać odpowiednie wymogi samodzielności, potwierdzone przez odpowiedni organ administracji publicznej (starostę) zaświadczeniem o samodzielności lokalu (art. 2 ust. 3 uwl).
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Nieruchomo%C5%9B%C4%87_lokalowa